Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2009

Ο δράκος (1956)





PLAY MOVIE

Βραβεύτηκε, στο 1ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, ως μία από τις καλύτερες ελληνικές ταινίες της περιόδου 1955 - 1959

Κριτική (από μέλη του Cine.gr):
Σε ηλικια μολις 30 (το 1956) ετων, ο Νικος Κουνδουρος γυριζει την δευτερη ταινια του (πρωτη ηταν η Μαγικη πολη, το 1955), δινοντας ενα ωριμοτατο δειγμα κινηματογραφικου βλεμματος, λαμβανομενων υποψη των τοτε ελληνικων συνθηκων στο χωρο του θεαματος.

Η ιστορια που αφηγειται η ταινια αγγιζει τα ορια της καφκικης φαρσας: ενας φτωχος τραπεζοϋπαλληλος, λογω της εκπληκτικης ομοιοτητας του με τη δημοσιευμενη φωτογραφια ενος μεγαλοκακοποιου (του «Δρακου») εμπλεκεται, σχεδον αθελα του, σε μια συμμορια, η οποια ετοιμαζεται για το … μεγαλο σχεδιο: την κλοπη ενος απο τους στηλους του Ολυμπιου Διος και την πωληση του σε αμερικανο αρχαιοκαπηλο! Το σεναριο υπογραφει ενα ιερο τερας, ο Ιακωβος Καμπανελλης, ο οποιος με αυτο το εργο του και μονο θα μπορουσε να χαρακτηριστει δραματουργικη μεγαλοφυΐα . Περαν της σπουδαιας ιδεας (εντελως πρωτοτυπη στα σεναριακα χρονικα, αν και με χαλαρη καταγωγη απο το δραματουργικο στερεοτυπο «Διδυμοι της Βενετιας»), πολλες απο τις επιμερους ατακες της ταινιας διατηρουν ακομα και σημερα, σχεδον 50 χρονια μετα, ακεραιους τους κωμικους τους χυμους. Οι μικροαπατεωνες εχουν ετοιμο ενα –ο θεος να το κανει- σχεδιο δρασης, αλλα θελουν τον Δρακο ως φιρμα, ως μια εγγυηση κυρους και επιτυχιας. Ο υπαλληλακος γοητευεται απο την ξαφνικη ευκαιρια να ηγηθει εστω και μια φορα στη ζωη του και βρισκεται σε ετοιμοτητα ακομα και οταν καλειται να εκφωνησει αυτοσχεδιαστικα τον «πανηγυρικο» λογο της κηρυξης εναρξης της επιχειρησης!

Η διαχρονικοτητα αυτης της ταινιας εγκειται τοσο στο μοτιβο της «ανοδου της ασημαντοτητας» (βλ. Κορνηλιο Καστοριαδη), πρωτη υλη και στον «Φον Δημητρακη» (το αρτιοτερο εργο του Δημητρη Ψαθα), οσο και στις προεκτασεις αυτου σε επιπεδο πολιτικης αναλυσης της τεχνης. Ο νεοελληνας μικροκακοποιος ειναι ετοιμος να ξεπουλησει την πολιτιστικη του κληρονομια για αμερικανικα δολαρια (βλ. Ολυμπιαδα 2004), με την αρωγη του πουλημενου διανοουμενου (ενας απο τους εγκεφαλους της σπειρας ειναι ιστορικος) και ζηταει τις «πλατες» του μεγαλοκομπιναδορου. Και, μαλιστα, δεν πτοειται καθολου οταν μαθαινει οτι ο «Δρακος» που εχει στη διαθεση του ειναι ιμιτασιον. Ταυτοχρονα, ομως, υπαρχει διαχυτη στο φιλμ η «μπεσα», το φιλοτιμο: οι συμμοριτες σπευδουν να βοηθησουν τον υπαλληλακο οταν μπλεκει ανεπανορθωτα.

Η επιλογη του Ντινου Ηλιοπουλου για τον πρωταγωνιστικο ρολο επιμετραται ως η κυρια σκηνοθετικη ευστοχια του Νικου Κουνδουρου, καθως ο σεμνος αυτος σταρ καταγραφηκε σε μια ερμηνευτικη του στιγμη, μοναδικης ευαισθησιας και μοναξιας. Τα κοντινα πλανα και οι σιωπηλες ματιες του, ειδικα οταν αφαιρει τα δημοσιοϋπαλληλικα γυαλια του, ειναι τα καιριοτερα εκφραστικα εργαλεια τοσο του κινηματογραφιστη, οσο και του ηθοποιου.

Ο Χατζιδακις, που υπογραφει τη μουσικη, περα απο ενα σουξε («Πως τον λεν τον ποταμο»), δινει ενα μουσικο θεμα, το οποιο «στρωνει χαλι» για την ψευδονουαρ υποθεση, αποδεικνυοντας ποσο καλα ο μεγαλος αυτος συνθετης γνωριζε τον κινηματογραφο και τους κανονες του.

Η ταινια σημερα θεαται, κυριως για την ιστορικη της θεση και σημασια, προσφεροντας επιπροσθετα καποιες στιγμες γλυκοπικρου γελιου, αλλα και στοχασμου.

Βαθμολογια: 8/10

• Είδος: Αστυνομική
• Παραγωγής: 1956
• Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 5 Μαρτίου 1956
• Ημερομηνία κυκλοφορίας DVD: 2004
• Διάρκεια: 85'
• Χρώμα: Ασπρόμαυρο
• Ήχος: Mono
• Γλώσσα: Ελληνικα
• Δείκτης Καταλληλότητας:
• Αξιολόγηση: (8.20/10)
• Aντιφατικότητα ψήφων:
• Δημοτικότητα: 0.60 %


• Συντελεστές :
Ντινος Ηλιοπουλος ....Ηθοποιός ....Θωμάς
Μαργαριτα Παπαγεωργιου ....Ηθοποιός ....Ρούλα
Θανασης Βεγγος ....Ηθοποιός ....Σπαθής
Μαρικα Λεκακη ....Ηθοποιός ....Κάρμεν
Γιάννης Αργύρης ....Ηθοποιός ....Χοντρός
Νικος Κουνδουρος ....Σκηνοθετης
Ιακωβος Καμπανελλης ....Σεναριογράφος

Σημειώσεις:
τραγουδά η Μαργαρίτα Παπαγεωργίου («Πώς τον λεν τον ποταμό»)
παίζει η ορχήστρα του Λέανδρου, κιθάρα ο Δημήτρης Φάμπας, το συγκρότημα λαϊκών τραγουδιών Χατζηδάκη και ο Βασίλης Τσιτσάνης

κοστούμια: Ντένη Βαχλιώτη
μακιγιάζ: Νίκος Βαρβέρης
μηχανικός ήχου: Μικές Δαμαλάς

download

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου