Οι Γερμανοί ξανάρχονται (1948)

PLAY MOVIE

DOWNLOAD

Αυθεντικός Τίτλος: Οι Γερμανοί ξανάρχονται
Μια ταινία σε σκηνοθεσία Αλέκου Σακελλάριου και σε σενάριο του ίδιου με τον Χρήστο Γιαννακόπουλο.


· Είδος: Κωμωδία

· Παραγωγής: 1948

· Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 5 Iανουαρίου 1948

· Χρώμα: Ασπρόμαυρο

· Ήχος: Mono

· Γλώσσα: Ελληνικα

.Διάρκεια:85 min

.Εισιτήρια: 136.033




· Συντελεστές:


Βασιλης Λογοθετιδης ....Ηθοποιός ....Θόδωρος Γκινόπουλος
Ιλια Λιβυκου ....Ηθοποιός ....Έλλη
Μιμης Φωτοπουλος ....Ηθοποιός ....Νίκος
Γεωργια Βασιλειαδου ....Ηθοποιός ....η γυναίκα του Λευτέρη
Χρηστος Τσαγανεας ....Ηθοποιός ....τρελός
Αλεκος Σακελλαριος ....Σκηνοθετης
Αλεκος Σακελλαριος ....Σεναριογράφος
Χρηστος Γιαννακοπουλος ....Σεναριογράφος

Πρωταγωνιστούν: Λογοθετίδης Βασίλης , Τσαγανέα Νίτσα , Λιβυκού Ίλυα , Σμυρνάκη Μαρίνα , Βαζά Ώρα , Βασιλειάδου Γεωργία , Δημόπουλος Ντίνος , Διανέλλος Λαυρέντης , Πρωτοπαππάς Εύαγγελος , Ροζάν Λουκιανός , Φωτόπουλος Μίμης , Τσαγανέας Χρήστος , Ασημακόπουλος Θεόφιλος , Βλαχόπουλος Γιώργος , Περιτσόπουλος Κώστας , Ιλαντζής Δημήτρης , Στρατηγός Στέφανος , Καρέτας Γιώργος , Σχοινάς Ιωάννης , Κουλμάσης Ρένος , Τσούχλος Γιώργος , Καλογήρου Δημήτρης , Φέρμας Νίκος , Κυριαζίδης Σταύρος , Χατζηαντωνίου Δημήτρης , Λεσέγκο Μιχαήλ , Χειμωνίδης Γιάννης , Οφροσίμοφ Αλέξης , Χειμαράς Χριστόφορος , Σακελλάριος Αλέκος



Υπόθεση:

Ο Θόδωρος, ένας φιλήσυχος νοικοκύρης που αγανάκτησε από την εμφύλια φαγωμάρα που διαδέχθηκε την απελευθέρωση από τους Γερμανούς, πέφτει για έναν μεσημεριανό υπνάκο και βλέπει στον ύπνο του, ότι οι Γερμανοί ξανάρχονται. Ένα ολοζώντανο όνειρο που θα εξελιχθεί σε εφιάλτη και θα τον ξαναγυρίσει στις μέρες που κρυφάκουγε το ραδιόφωνο που φύλαγαν στο πηγάδι. Στις μέρες της πείνας και της ανέχειας που κυριαρχούσε ο φόβος για τον Γερμανό κατακτητή. Μια τέτοια μέρα, Γερμανοί θα μπουκάρουν στην αυλή του σπιτιού του και θα τον συλλάβουν μαζί με άλλους άντρες του σπιτιού...

Σχόλια:

Κινηματογραφική διασκεύη του ομώνυμου θεατρικού έργου των Σακελλάριου / Γιαννακόπουλου. Α\' Προβολή στις 5 Ιανουαρίου του 1948. Στο έργο αυτό κάνουν τη πρώτη κινηματογραφική τους εμφάνιση οι Μίμης Φωτόπουλος, Λαυρέντης Διανέλλος, Στέφανος Στρατηγός, Νίκος Φέρμας, Ίλυα Λιβυκού, Γιάννης Χειμωνίδης και Ντίνος Δημόπουλος (μετέπειτα επιτυχημένος σκηνοθέτης).
Ατάκες:

Υπόθεση:

Ο Θόδωρος, ένας φιλήσυχος νοικοκύρης που αγανάκτησε από την εμφύλια φαγωμάρα που διαδέχθηκε την απελευθέρωση από τους Γερμανούς, πέφτει για έναν μεσημεριανό υπνάκο και βλέπει στον ύπνο του, ότι οι Γερμανοί ξανάρχονται. Ένα ολοζώντανο όνειρο που θα εξελιχθεί σε εφιάλτη και θα τον ξαναγυρίσει στις μέρες που κρυφάκουγε το ραδιόφωνο που φύλαγαν στο πηγάδι. Στις μέρες της πείνας και της ανέχειας που κυριαρχούσε ο φόβος για τον Γερμανό κατακτητή. Μια τέτοια μέρα, Γερμανοί θα μπουκάρουν στην αυλή του σπιτιού του και θα τον συλλάβουν μαζί με άλλους άντρες του σπιτιού...

Σχολία:

Κινηματογραφική διασκεύη του ομώνυμου θεατρικού έργου των Σακελλάριου / Γιαννακόπουλου. Α' Προβολή στις 5 Ιανουαρίου του 1948. Στο έργο αυτό κάνουν τη πρώτη κινηματογραφική τους εμφάνιση οι Μίμης Φωτόπουλος, Λαυρέντης Διανέλλος, Στέφανος Στρατηγός, Νίκος Φέρμας, Ίλυα Λιβυκού, Γιάννης Χειμωνίδης και Ντίνος Δημόπουλος (μετέπειτα επιτυχημένος σκηνοθέτης).

Ατάκες:

ΚΟΡΗ ΘΟΔΩΡΟΥ (ΣΜΥΡΝΑΚΗ): Πάλι σαφρίδια;
ΘΟΔΩΡΟΣ (ΛΟΓΟΘΕΤΙΔΗΣ): Πουλάκι μου, ξέχασες την λαχανίδα; Μπρος, μπρος... άφησε τα αυτά και κάντε ένα σταυρό στον καλό θεούλη, που έκανε τον ουρανό με τ' άστρα, της γης με τα λουλούδια και τη θάλασσα με τα σαφρίδια.

ΘΟΔΩΡΟΣ: Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα. Αχ... τώρα είναι που θα πούμε το ψωμί ψωμάκι. Τώρα είναι που θα γίνουμε από την πείνα, σαν τις ζελατίνες για τις ταυτότητες.

ΘΟΔΩΡΟΣ: Α, ρε κατακαημένε Τζιτζιφρίνγκο. Πώς ήσουνα και πώς έγινες. Α ρε πού καταντήσαμε... Εσένα δε σ' αρέσαν τα σαφρίδια. Ε, φάε τώρα τον Τζιτζιφρίνγκο και άυριο - μεθαύριο τρως και το κλουβί.

ΘΟΔΩΡΟΣ: Τι κρέας είναι αυτό ρε Ζήση; Ρε Ζήση; Ρε Ζήση; Πού το βρήκες αυτό το κρέας ρε Ζήση; Που είναι ο Φλοξ ρε Ζήση;
ΖΗΣΗΣ (ΠΡΩΤΟΠΑΠΠΑΣ): Ε δε σου είπα ότι θα σου πω, βρε Θόδωρε;
ΘΟΔΩΡΟΣ: Τι να μου πεις βρε; Τι να μου πεις; Α, ρε κατακαημένε Φλοξ, τι σου 'μελλε να πάθεις. Δεν ήθελες το ψωμί που σου 'δινα ε; Ήθελες κόκκαλα να φας ε; Ε, τώρα φουκαρά μου, σίγουρα θα περισσέψουν κόκκαλα, αλλά θα είναι τα δικά σου.

ΘΟΔΩΡΟΣ: Ρε... Χαμηλώστε το ρε παιδιά, που να πάρει ο διάολος. Ο σκοπός είναι ν' ακούσουμε εμείς το Λονδίνο. Όχι το Λονδίνο εμάς!

ΖΗΣΗΣ: Δηλαδή... για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους...
ΘΟΔΩΡΟΣ: Αμ, βρήκες ρε Ζήση την ώρα, για να βάλεις τα πράγματα στη θέση τους. Άστα όπως είναι ρε Ζήση. Άστα όπως είναι!

ΓΙΑΤΡΟΣ: Ως εδώ καλά τα καταφέρατε. Τώρα το μόνο που θα χρειαστεί, αν μας γίνει κανένας αιφνιδιασμός, πρέπει να κάνετε όλοι τους τρελούς. Σύμφωνοι;
ΘΟΔΩΡΟΣ: Όσο γι' αυτό, μην ανησυχείτε. Ποιός λίγο, ποιός πολύ... όλοι την έχουμε την τρελάρα μας.

ΤΡΕΛΟΣ (ΤΣΑΓΑΝΕΑΣ): Άνθρωποι, άνθρωποι. Αιμοχαρείς, αιμοδιψείς και αιμοβόροι. Προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός; Όλοι άνθρωποι είμεθα. Όλοι αδέλφια είμαστε. Όλοι εξαρτήματα του σύμπαντος είμαστε.
ΘΟΔΩΡΟΣ: Να μου ζήσεις άνθρωπέ μου! Επιτέλους κι ένας άνθρωπος να συννενοηθείς!
ΤΡΕΛΟΣ: Άνθρωποι, άνθρωποι.. εγώ θα σας οδηγήσω.
ΘΟΔΩΡΟΣ: Βρε και το ρωτάς; Τώρα που σε βρήκα, πάω εγώ με άλλον;

Ο δράκος (1956)

PLAY MOVIE

Βραβεύτηκε, στο 1ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, ως μία από τις καλύτερες ελληνικές ταινίες της περιόδου 1955 - 1959

Κριτική (από μέλη του Cine.gr):
Σε ηλικια μολις 30 (το 1956) ετων, ο Νικος Κουνδουρος γυριζει την δευτερη ταινια του (πρωτη ηταν η Μαγικη πολη, το 1955), δινοντας ενα ωριμοτατο δειγμα κινηματογραφικου βλεμματος, λαμβανομενων υποψη των τοτε ελληνικων συνθηκων στο χωρο του θεαματος.

Η ιστορια που αφηγειται η ταινια αγγιζει τα ορια της καφκικης φαρσας: ενας φτωχος τραπεζοϋπαλληλος, λογω της εκπληκτικης ομοιοτητας του με τη δημοσιευμενη φωτογραφια ενος μεγαλοκακοποιου (του «Δρακου») εμπλεκεται, σχεδον αθελα του, σε μια συμμορια, η οποια ετοιμαζεται για το … μεγαλο σχεδιο: την κλοπη ενος απο τους στηλους του Ολυμπιου Διος και την πωληση του σε αμερικανο αρχαιοκαπηλο! Το σεναριο υπογραφει ενα ιερο τερας, ο Ιακωβος Καμπανελλης, ο οποιος με αυτο το εργο του και μονο θα μπορουσε να χαρακτηριστει δραματουργικη μεγαλοφυΐα . Περαν της σπουδαιας ιδεας (εντελως πρωτοτυπη στα σεναριακα χρονικα, αν και με χαλαρη καταγωγη απο το δραματουργικο στερεοτυπο «Διδυμοι της Βενετιας»), πολλες απο τις επιμερους ατακες της ταινιας διατηρουν ακομα και σημερα, σχεδον 50 χρονια μετα, ακεραιους τους κωμικους τους χυμους. Οι μικροαπατεωνες εχουν ετοιμο ενα –ο θεος να το κανει- σχεδιο δρασης, αλλα θελουν τον Δρακο ως φιρμα, ως μια εγγυηση κυρους και επιτυχιας. Ο υπαλληλακος γοητευεται απο την ξαφνικη ευκαιρια να ηγηθει εστω και μια φορα στη ζωη του και βρισκεται σε ετοιμοτητα ακομα και οταν καλειται να εκφωνησει αυτοσχεδιαστικα τον «πανηγυρικο» λογο της κηρυξης εναρξης της επιχειρησης!

Η διαχρονικοτητα αυτης της ταινιας εγκειται τοσο στο μοτιβο της «ανοδου της ασημαντοτητας» (βλ. Κορνηλιο Καστοριαδη), πρωτη υλη και στον «Φον Δημητρακη» (το αρτιοτερο εργο του Δημητρη Ψαθα), οσο και στις προεκτασεις αυτου σε επιπεδο πολιτικης αναλυσης της τεχνης. Ο νεοελληνας μικροκακοποιος ειναι ετοιμος να ξεπουλησει την πολιτιστικη του κληρονομια για αμερικανικα δολαρια (βλ. Ολυμπιαδα 2004), με την αρωγη του πουλημενου διανοουμενου (ενας απο τους εγκεφαλους της σπειρας ειναι ιστορικος) και ζηταει τις «πλατες» του μεγαλοκομπιναδορου. Και, μαλιστα, δεν πτοειται καθολου οταν μαθαινει οτι ο «Δρακος» που εχει στη διαθεση του ειναι ιμιτασιον. Ταυτοχρονα, ομως, υπαρχει διαχυτη στο φιλμ η «μπεσα», το φιλοτιμο: οι συμμοριτες σπευδουν να βοηθησουν τον υπαλληλακο οταν μπλεκει ανεπανορθωτα.

Η επιλογη του Ντινου Ηλιοπουλου για τον πρωταγωνιστικο ρολο επιμετραται ως η κυρια σκηνοθετικη ευστοχια του Νικου Κουνδουρου, καθως ο σεμνος αυτος σταρ καταγραφηκε σε μια ερμηνευτικη του στιγμη, μοναδικης ευαισθησιας και μοναξιας. Τα κοντινα πλανα και οι σιωπηλες ματιες του, ειδικα οταν αφαιρει τα δημοσιοϋπαλληλικα γυαλια του, ειναι τα καιριοτερα εκφραστικα εργαλεια τοσο του κινηματογραφιστη, οσο και του ηθοποιου.

Ο Χατζιδακις, που υπογραφει τη μουσικη, περα απο ενα σουξε («Πως τον λεν τον ποταμο»), δινει ενα μουσικο θεμα, το οποιο «στρωνει χαλι» για την ψευδονουαρ υποθεση, αποδεικνυοντας ποσο καλα ο μεγαλος αυτος συνθετης γνωριζε τον κινηματογραφο και τους κανονες του.

Η ταινια σημερα θεαται, κυριως για την ιστορικη της θεση και σημασια, προσφεροντας επιπροσθετα καποιες στιγμες γλυκοπικρου γελιου, αλλα και στοχασμου.

Βαθμολογια: 8/10

• Είδος: Αστυνομική
• Παραγωγής: 1956
• Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 5 Μαρτίου 1956
• Ημερομηνία κυκλοφορίας DVD: 2004
• Διάρκεια: 85'
• Χρώμα: Ασπρόμαυρο
• Ήχος: Mono
• Γλώσσα: Ελληνικα
• Δείκτης Καταλληλότητας:
• Αξιολόγηση: (8.20/10)
• Aντιφατικότητα ψήφων:
• Δημοτικότητα: 0.60 %


• Συντελεστές :
Ντινος Ηλιοπουλος ....Ηθοποιός ....Θωμάς
Μαργαριτα Παπαγεωργιου ....Ηθοποιός ....Ρούλα
Θανασης Βεγγος ....Ηθοποιός ....Σπαθής
Μαρικα Λεκακη ....Ηθοποιός ....Κάρμεν
Γιάννης Αργύρης ....Ηθοποιός ....Χοντρός
Νικος Κουνδουρος ....Σκηνοθετης
Ιακωβος Καμπανελλης ....Σεναριογράφος

Σημειώσεις:
τραγουδά η Μαργαρίτα Παπαγεωργίου («Πώς τον λεν τον ποταμό»)
παίζει η ορχήστρα του Λέανδρου, κιθάρα ο Δημήτρης Φάμπας, το συγκρότημα λαϊκών τραγουδιών Χατζηδάκη και ο Βασίλης Τσιτσάνης

κοστούμια: Ντένη Βαχλιώτη
μακιγιάζ: Νίκος Βαρβέρης
μηχανικός ήχου: Μικές Δαμαλάς

download